Wanneer met spoed naar dierenarts?

Wanneer uw huisdier zich anders dan anders gedraagt, weet u als de beste dat er iets niet in orde is. Maar wanneer is er echt sprake van spoed? Uw huisdier kan u niet vertellen wat er aan de hand is of waar hij pijn heeft. Moet u direct met uw huisdier naar een dierenarts, of kan het nog even wachten? Die keuze is niet altijd gemakkelijk.

Hieronder hebben wij een lijst samengesteld met directe spoed aandoeningen (direct een dierenarts bellen) en daarbij onze eerste tips die u zelf kunt toepassen totdat uw dier bij de dierenarts is. Twijfelt u of iets directe spoed is of niet? Neem contact met ons op en wij helpen u verder.

Direct bellen:

  • Aanrijdingen. Met sloomheid, benauwdheid, inwendige beschadigingen en mogelijk botbreuken tot gevolg. Zeer lastig in te schatten of het ernstig is of niet. Het dier moet goed bij blijven en het is raadzaam om bij twijfel het dier door een dierenarts na te laten kijken.
  • Acute allergische reactie. Is vaak zichtbaar door zwellingen op de kop of elders verspreid over het lichaam. Als de reactie toeneemt ontstaat vaak jeuk, diarree of benauwdheid.
  • Benauwdheid. Een ernstig benauwd dier raakt in paniek en moet zo snel mogelijk geholpen worden. Toedienen van zuurstof kan levensreddend zijn. Verdere behandeling na een gedegen onderzoek dient erop te volgen.
  • Bloedingen. Slagaderlijke bloedingen zijn gevaarlijk. Er stroomt of spuit vers bloed uit de wond. Afklemmen met een verband, schone doek of met de hand boven de bloedingen en direct naar een dierenarts gaan.
  • Brandwonden. Eerst goed afspoelen met veel water. Hoe sneller u koelt en spoelt, hoe minder schade er na afloop zal zijn.
  • Epilepsieaanval. Een aanval kenmerkt zich meestal door heftige spierkrampen en urine laten lopen. Duurt een aanval langer dan enkele minuten dan kan hulp (van dierenarts / medicatie) om de aanval te stoppen nodig zijn.
  • Fracturen. Breuken, hoewel natuurlijk heel vervelend, zijn geen levensbedreigende spoedgevallen. Probeer eerst de patiënt te stabiliseren, zodat er niet meer schade kan optreden. Laat de patiënt niet lopen, maar leg hem in een mand of op een deken. Als de huid niet intact is: beschermende maatregelen nemen. Kom rustig naar ons toe en geen paniek.
  • Geboorte die stagneert. Als een dier begonnen is met weeën moeten de jonkies er op den duur uitkomen. Er is hier geen exacte handleiding voor te geven. Wij kunnen u van tevoren goed voorlichten wat u kunt doen. Als een pup of kitten eenmaal in de geboorteweg geperst is, moet deze er vlot uit. Als er constant geperst wordt zonder resultaat dient u ook hulp te zoeken.
  • Maagtorsie. Komt vooral bij de grote hondenrassen voor. Achter de ribboog is dan een uitpuilende, bolle buik te zien. De patiënt maakt loze kokhalsbewegingen, is vaak benauwd
    en speekselt. Het dier wordt suf. Je kunt op de buik “trommelen” met een hol geluid als gevolg. Dit is een levensgevaarlijk probleem. U dient snel hulp te zoeken. Er moet druk van de opgeblazen en vaak gedraaide maag gehaald worden.
  • Oog wat plots uitpuilt. Dit kan vooral bij kortschedelige rassen zoals Pekinees, Pers, etc. voorkomen. U dient het oog nat te houden met olie, melk of desnoods water. Afdekken met een in olie of vet gedrenkt, niet pluizend lapje. Hoe sneller u bij een dierenarts bent, hoe groter de kans is dat we het oog kunnen behouden.
  • Oogbolbeschadiging. Door bv kattenkrab of krassen door takjes.
  • Oververhitting (hyperthermie). Komt voor in de zomer, bv na verblijf in een auto of na een intensieve wandeling. Het dier hijgt enorm, is suf en valt mogelijk om. De rectale temperatuur van de hond ligt dan ruim boven de 39,0 graden. U kunt starten met koelen door het dier flink nat te maken. Daarna kunt u direct naar ons toekomen.
  • Plaskater. Zo noemen we een verstopte kater. Indien een kater niet meer kan plassen door een urinewegverstopping van blaasgruis, is dit een levensbedreigende situatie. Er dient snel gehandeld te worden, omdat de patiënt anders door een niervergiftiging overlijdt. Wat valt op: de kater gaat steeds op of naast de bak zitten, zonder dat er iets uitkomt, likken aan de penis. Bij langdurige verstopping raakt een kat misselijk, gaat braken en raakt versuft.
  • Vergiftigingen. Bij vermoeden van een vergiftiging altijd bellen naar ons. Indien van toepassing: de verpakking met daarop vermeld de stofnaam en concentratie bij de hand houden. Bij recente opname van de stof loont het de moeite door de dierenarts braken op te laten wekken zodat verdere opname beperkt wordt. Denk hierbij ook aan chocolade, dat giftig is voor hond en kat.
  • Opname van ongewenste voorwerpen. Met name jonge honden eten per ongeluk nogal eens een sok, een speeltje, kastanjes, etc op. Deze kunnen in het maagdarmkanaal tot verstopping leiden. Om dit te voorkomen laten we het dier liever braken voordat het voorwerp van de maag naar de darmen passeert.
  • Verlammingen. Bij acute verlammingen dient snel ingegrepen te worden.
  • Verwondingen. Grote wonden die gehecht moeten worden kunt u beter direct laten behandelen. Hoe verser de wond, hoe eenvoudiger de behandeling en hoe beter het herstel. Wonden ontstaan door bijtincidenten worden behandeld met antibiotica.
Wanneer moet u met uw hond of kat de dierenarts bellen?

Twijfelt u of uw huisdier met spoed naar dierenarts moet? Neem gerust contact met ons op.